Prolog

        Siedziałam w domu i przeglądałam gazetę. Przeszłam do sportu. Oczywiście na początku piłka nożna, a dopiero potem siatkówka. Michał Kubiak przenosi się do Resovii! Zdziwiłam się lekko po przeczytaniu tego tytułu. Jak kto woli pomyślałam. Złożyłam prasę i odłożyłam na stolik. Po chwili koło mnie znalazł się Bartek.

-Co tam nowego kochanie?- pocałował mnie.

-Same pierdoły- zaśmiałam się.

Wziął gazetę i zaczął przeglądać. Poszłam do kuchni po herbatę i wróciłam do narzeczonego. Uśmiechnął się do mnie.

-Pamiętasz jak z nim chodziliśmy do szkoły?

-Pamiętam- westchnęłam tylko.

-No wybił się chłop. Można by było się z nim spotkać skoro będzie mieszkał w Rzeszowie.

-To było dawno. Pewnie już nas nie pamięta.

-Ciebie by nie pamiętał? - zdziwił się- Z tego co pamiętam byliście kiedyś razem.

-Przez rok, a potem urwał nam się kontakt. Nie mamy przyjemniejszych tematów?

-Julka- pocałował mnie- Idziemy do kina.

-Na co?

-Wybierasz.

Zaśmiałam się tylko. Poszłam się ubrać i wyszliśmy. Trzymał mnie za rękę i uśmiechał się. Czułam, że w końcu znalazłam swoje miejsce na ziemi. Przeniosłam się do Rzeszowa z Wałcza na studia. Szukałam mieszkania i wtedy znalazłam ogłoszenie. Gdy poszłam na spotkanie okazało się, że to Bartek szukał współlokatora. Powspominaliśmy dawne czasy i ustaliliśmy wszystko. Po roku zostaliśmy parą, a rok później zaręczyliśmy się. Dopiero po skończeniu studiów zaczęliśmy planować ślub. Ja znalazłam pracę jako dziennikarka, a Bartek jako adwokat. Do szczęścia brakowało nam ślubu i dzieci, ale uznaliśmy, że wszystko po kolei. Po kinie poszliśmy na spacer. Wtuliłam się w ukochanego.

-Wiesz, że trzeba zarezerwować salę?- zaczął.

-Wiem, wiem- westchnęłam- Z tym ślubem to tyle roboty.

-No strasznie dużo. Damy radę. Musimy.

Zaśmiałam się tylko. Wróciliśmy powolnym krokiem do mieszkania. Wzięłam krótki prysznic i położyłam się. Minęło trochę czasu. Sezon ligowy się zaczynał. Kupiłam karnet jak co roku, a Bartek nadal nie chciał chodzić na mecze. Ubrałam na siebie pasiaka z nazwiskiem „Ignaczak” na plecach, kurtkę i poszłam na halę. Po 10 minutach byłam na podpromiu. Zajęłam swoje miejsce i patrzyłam jak zawodnicy się rozciągają. W końcu zaczął się mecz. Resovia grała ze Skrą. Szli łeb w łeb, jednak szla zwycięstwa przechyliła się na stronę Resoviaków. Wygrali 3:1 i mogli cieszyć się z 3 punktów zapisanych na koncie. Uśmiechałam się szczęśliwa. Ubrałam się i stałam koło boiska. MVP został Achrem. Sama na niego stawiałam. Już chciałam wyjść, gdy usłyszałam wołanie.

-Jula?!- odwróciłam się- Julka! To naprawdę ty!

No to zaczynamy. Mam nadzieję, że przypadnie wam do gustu to opowiadanie. Będę tu częściej zaglądać jak skończę poprzednie. Komentujcie ;)