Rozdział XI

     Leżałam Patrykowi na kolanach, a on gładził mnie po włosach. Nie skupiłam się na filmie tylko myślałam o Michale. Żałowałam, że wszystko tak się ułożyło, że zepsułam to co mogło być między mną, a Kubiakiem, ale czasu nie cofnę. W końcu zasnęłam. Rano obudziłam się w łóżku. Środkowy musiał mnie tam zanieść. Wstałam i poszłam do kuchni.

-Cześć śpiochu- zastałam tak uśmiechniętego Czarnowskiego.

-Cześć. Dzięki, że mnie zaniosłeś do sypialni, ale nie musiałeś.

-Daj spokój. Jesteś moim gościem, a ta kanapa jest naprawdę niewygodna do spania.

-Ale twoje kolana bardzo- nie wierzyłam, że to powiedziałam.

-Dziękuję- uśmiechnął się jeszcze szerzej- Polecam się na przyszłość.

-Przepraszam. Nie wiem czemu to powiedziałam.

-Nie przepraszaj- podszedł i mnie przytulił- Bardzo miło mi to słyszeć- pocałował mnie w czoło i wrócił do kuchenki.

-Co robisz?- spytałam.

-Śniadanie. Mam nadzieję, że lubisz naleśniki.

-Pewnie.

Po chwili siedzieliśmy przy stole i jedliśmy.

-Pyszne. Zawsze tak gotujesz?

-Jak mam czas lub gości. Jakbym mieszkał z dziewczyną to pewnie codziennie bym jej gotował- uśmiechnął się do mnie.

Zarumieniłam się i wróciłam do jedzenia. Po śniadaniu chciałam pozmywać, ale środkowy mnie zatrzymał.

-Jesteś moim gościem, więc leć się przebrać, a ja posprzątam.

-A wychodzimy gdzieś?

-Zabieram cię na trening, a wieczorem na kolację tak jak obiecałem- mrugnął do mnie.

Kiwnęłam głową i poszłam się ubrać. Postawiłam na wygodę. Włosy wyprostowałam, a makijaż zrobiłam naturalny. Gdy wyszłam Patryk już na mnie czekał.

-To co? Gotowa?

-Pewnie.

Po 15 minutach byliśmy na hali. Środkowy poszedł się przebrać, a ja usiadłam na sali. Po chwili na parkiet wyszli siatkarze. Czarnowski podszedł do mnie i przytulił, a potem przedstawił całą drużynę. Oglądałam jak odbijają, a potem grają. Zrobiłam mnóstwo zdjęć. Gdy skończyli zatrzymałam atakującego.

-Można przeprowadzić z panem wywiad?

-Jasne- uśmiechnął się- Tylko nie z panem, bo staro się czuję. Mów mi po imieniu.

-Dziękuję- uśmiechnęłam się- Ale do artykułu potrzebuję po prostu tak bardziej oficjalnie.

-No tak. To zaczynajmy.

Bardzo dobrze mi się z nim rozmawiało. Na wszystkie pytania odpowiadał i cały czas się uśmiechał.

-Dziękuję za wywiad- w końcu wyłączyłam dyktafon.

-Nie ma sprawy. To ja lecę się przebrać. Mam nadzieję, że będziemy mogli kiedyś pogadać normalnie.

-Ja też.

Wtedy na salę wszedł środkowy.

-Tu jesteś- podszedł do mnie- Już myślałem, że mi uciekłaś.

-Ja? No coś ty.

-Julka tylko ze mną wywiad przeprowadzała.

-A czemu z tobą? Ja ci nie wystarczam?- zwrócił się do mnie.

-Mnie owszem, ale mojej redakcji niestety nie. Dlatego miałam przeprowadzić wywiad z Michałem i z tobą.

-To na co czekamy?

-Z tobą przeprowadzę wywiad jutro po meczu.

-A ok. To chodź, jedziemy do domu. Musisz się przygotować- mrugnął do mnie.

Pożegnałem się z atakującym i wróciłam do mieszkania z Patrykiem. Poszłam wziął prysznic. Gdy wyszłam wysuszyłam włosy i zakręciłam je. W pokoju ubrałam się i umalowałam. Gdy byłam gotowa wyszłam do Czarnowskiego.

-Wyglądasz cudownie- uśmiechnął się.

-Dziękuję. To powiesz mi gdzie idziemy?

-Na kolację.

Pokręciłam głową i wyszliśmy. Po 15 minutach byliśmy pod restauracją. Stolik mieliśmy w zacisznym miejscu. Patryk jak przystało na dżentelmena odsunął mi krzesło, a potem usiadł obok. Gdy kelnerka przyjęła zamówienie rozglądnęłam się po lokalu.

-I jak? Podoba ci się?- spytał środkowy.

-Jest cudownie- uśmiechnęłam się.

-Miałem nadzieję, że tak powiesz- odwzajemnił uśmiech- Pierwszy raz kogoś tu zabrałem.

-To miło mi.

Przez całą kolację bardzo dobrze nam się rozmawiało. Dużo się śmiałam. W końcu wróciliśmy do domu.

-Co powiesz na wino?- spytał zaraz po wejściu.

-Grasz jutro mecz.

-Jeden czy dwa kieliszki mi nie zaszkodzą.

Usiedliśmy w salonie na kanapie. Dobrze czułam się w towarzystwie Czarnowskiego. Miałam wrażenie, że rozumie mnie jak nikt inny. Nagle spoważniał.

-Wiesz. Na początku myślałem, że ty i Michał jesteście razem. Tak na ciebie patrzył i ty na niego. Strasznie mu zazdrościłem.

-Patryk- chciałam zmienić temat, ale ciągnął dalej.

-Potem jak powiedziałaś, że nic między wami nie ma strasznie mi ulżyło. Jednak miałem wrażenie, że coś między wami było. Nie mylę się?

-Nie- westchnęłam.

Pokiwał głową.

-Byliśmy razem, ale to było dawno. Chodziliśmy do jednej szkoły w Wałczu. Wszystko się rozpadło jak Michał zaczął robić karierę i wyjechał.

-Nie o to mi chodziło. Coś między wami było teraz.

-To prawda- poczułam, że muszę mu o wszystkim powiedzieć- Mówił, że mnie kocha. Spędziliśmy razem noc, a po niej wyjechałam, żeby wszystko przemyśleć do rodziców.

-Wtedy jak nie odbierałaś telefonu?

-Tak. Ja … - nie umiałam tego powiedzieć- Byłam w ciąży z Kubiakiem i …. poroniłam- po policzku poleciały mi łzy.

-Przykro mi- przytulił mnie i głaskał po plecach.

-Gdy doszłam do siebie wróciłam do Rzeszowa. Chciałam mu o tym powiedzieć, ale okazało się, że już sobie ułożył życie.

-Powiedziałaś mu o ciąży?

-Nie. Nie chciałam brać go na litość. Nie musi o tym wiedzieć.

-Julka, a ty chcesz mieć dziecko?

-Bardzo. Nie zdawałam sobie z tego sprawy póki go nie straciłam.

Wtuliłam się w niego. Po chwili zasnęłam. Obudziłam się u siebie w łóżku. Cały czas byłam w sukience, którą miałam wczoraj na kolacji. Przebrałam się w coś luźnego i poszłam do kuchni.

-Cześć. Znów mi zasnęłaś- zaśmiał się.

-Przepraszam. Jakoś tak wyszło.

-Nie ma sprawy. Mam małą prośbę. Włożysz to na dzisiejszy mecz?- podał mi koszulkę ze swoim nazwiskiem na plecach.

-Pewnie- uśmiechnęłam się i pocałowałam go w policzek.

Po śniadaniu wzięłam prysznic i przebrałam się. Makijaż zrobiłam naturalny, włosy spięłam w kłosa, który opadał na prawe ramię. Razem z Patrykiem pojechałam na halę. Zajęłam swoje miejsce. Po chwili na parkiecie pojawili się zawodnicy Skry, a za nimi Jastrzębia. Meczy był bardzo zacięty. Szli punkt za punkt i wszystko miało rozstrzygnąć się w tie-breaku. Trzymałam mocno kciuki. Przy stanie 13:13 na zagrywkę poszedł Michał Łasko. As! Kolejna zagrywka źle przyjęta przez Bełchatowski zespół i świetny blok Patryka. Gospodarze wygrali i przyszedł czas na wybranie MVP. Został nim Michał Łasko. Środkowy podbiegł do mnie, do band i przytulił.

-Gratuluję- szepnęłam.

Odsunął się, spojrzał mi w oczy i pocałował. Byłam w takim szoku, że nie wiedziałam co robić.

Kochani widzę, że 15 komentarzy to na razie za dużo. Myślałam, że się wam uda, ale trudno. 10 komentarzy = nowy rozdział.