Rozdział XII

         Siedziałem w pokoju z Igłą, w Kędzierzynie. Po wygranym meczu odpoczywaliśmy i oglądaliśmy telewizję. Akurat trafiliśmy na końcówkę meczu Jastrzębia ze Skrą.

-Oby Jastrzębie wygrało- powiedział Krzysiek.

Po ostatniej akcji pokazali zawodników jak się cieszą. Na ekranie pojawił się Patryk, który przytulał Julkę. Po chwili ją pocałował, a ja czułem jak się we mnie gotuje. W ogóle się przed tym nie broniła, jakby tego chciała. Czarnowski wrócił do drużyny i nie widziałem jej wyrazu twarzy. Czy naprawdę nie chciała ze mną być przez to co zdarzyło się kiedyś? Czy bała się, że znów się nam nie uda?

-O kurcze. Chyba to coś poważnego- zauważył- Myślałem, że to ciebie będę widział w takiej scenie z Julką, ale się pomyliłem.

-Co ona w nim widzi?- nie wytrzymałem.

-Uuu zazdrosny? A mówiłeś, że masz Monikę.

-Bo mam.

-Tylko nadal wolisz Julkę.

-Igła!

-Dziku to widać. Nie zaprzeczaj, bo to nie ma sensu.

-Nie zaprzeczam- westchnąłem- Wiesz, że mi na niej zależy, ale ona mnie nie chce, więc muszę sobie jakoś ułożyć życie bez niej.

-Tylko nie możesz znieść jak ona je sobie układa?

-Trudno mi się patrzy jak całuje czy przytula innego faceta. Nie kontroluje tego. Po prostu wzbiera we mnie złość.

Julka:

          Patryk kompletnie mnie zaskoczył. Nie umiałam zareagować. Czekałam na niego pod szatnią. Gdy w końcu wyszedł i mnie zobaczył uśmiechnął się od ucha do ucha. Podszedł i chciał mnie przytulić.

-Co to było?- spytałam.

-Pocałunek. Mam nadzieję, że ci się podobał, bo teraz często będziesz je ode mnie dostawać.

-Słucham?

-Julka nie będę tego ukrywał. Strasznie mi się podobasz ja zakochałem się w tobie. Wiem, że byłaś w ciąży z Michałem, ale poroniłaś. Chcę mieć a tobą dzieci, chcę dać ci szczęście.

Byłam skołowana. Nie miałam pojęcia co mu odpowiedzieć. Przytulił mnie i pocałował w czoło.

-Wiem, że masz wątpliwości. Dam ci czas, ale chcę mieć cię blisko siebie- nic z tego nie rozumiałam- Pomyśl o nas jak wrócisz do Rzeszowa. Jeśli postanowisz, że mamy szansę być szczęśliwi po prostu przyjedź i zamieszkaj ze mną. Zawszę będę na ciebie czekał.

Tym zupełnie mnie zaskoczył. Znaliśmy się od niedawna, a on już proponował mi wspólne mieszkanie. Wiedziałam, że na razie to niemożliwe. Objął mnie i wyszliśmy z hali. Po 15 minutach byliśmy w domu. Przebrałam się w piżamę i usiadłam ze środkowym w salonie.

-Muszę z tobą wywiad przeprowadzić.

-Nie ma sprawy- uśmiechnął się.

Podczas wywiadu zachowywał się bardzo poprawnie. Dopiero, gdy wyłączyłam dyktafon pocałował mnie.

-Patryk!

-Nie zrezygnuję, a skoro jutro odwożę cię do Rzeszowa to mam mało czasu, żeby cię do siebie przekonać.

-Odwieziesz mnie?

-No pewnie. Mamy jutro wolne po meczu. Mogę nawet zostać u ciebie na noc.

Popatrzyłam na niego spode łba.

-No co? Próbować zawsze można nie, a ja będę po drodze zmęczony. Chyba lepiej, żebym rano ruszył.

-Niech będzie, ale tylko jedna noc- zastrzegłam.

-To mi wystarczy- uśmiechnął się- Oglądamy coś?

-Żebym znowu zasnęła ci na kolanach? Nie dziękuję. Trzeba się położyć.

-No dobra.

Wstałam i udałam się do swojego pokoju, a on chciał wejść za mną.

-Każdy u siebie.

-Ej nie sprecyzowałaś- zaśmiał się- Dobranoc.

-Dobranoc.

Pokręciłam głową, ale też się zaśmiałam. Następnego dnia rano wyjechaliśmy w stronę Rzeszowa. Raz musieliśmy się zatrzymać, żeby zatankować.

-Chcesz coś?- spytał Patryk.

-Tak, wodę.

-Ok. Zaraz wracam.

Sprawdziłam telefon. Miałam nieodebrane połączenie od Michała. Westchnęłam tylko. Nie miałam zamiaru oddzwaniać. Po chwili do samochodu wrócił Czarnowski.

-Pomyślałem, że będziesz chciała to zobaczyć- podał mi jakąś kolorową gazetę.

Zaczęłam ją przeglądać i w końcu znalazłam artykuł. Kolejny siatkarz zajęty. Widniało tam zdjęcie moje i Patryka, gdy mnie pocałował, a obok była nasza fotka przed restauracją.

         Patryk Czarnowski, środkowy Jastrzębskiego Węgla znalazł swoją wybrankę. Parę widziano na romantycznej kolacji w sobotę, a w niedzielę dziewczyna trzymała kciuki za swojego ukochanego na hali. Miejmy nadzieję, że będą ze sobą długo, a ich miłość będzie się rozwijać.

-Co to ma być?- spytałam.

-Moje marzenie- kąciki ust mu się uniosły tworząc piękny uśmiech.

-Patryk ja mówię poważnie. Ci paparazzi cą wszędzie.

-Przygadał kocioł garnkowi- środkowy zaśmiał się.

-Ej ja piszę artykuły i przeprowadzam wywiady, ale nie łażę za nikim i nie pstrykam mu zdjęć z ukrycia.

-Wiem, przepraszam.

Reszta drogi minęła nam spokojnie. Gdy rozpakowałam się od razu chciałam wziąć się za pisanie, ale siatkarz mi przeszkodził.

-O nie. Praca może poczekać. Idź się przebrać, a potem zabieram cię na kolację.

-Nie musisz.

-Muszę. Już idź się przygotować.

-Ale- zaczęłam protestować.

-Chyba muszę inaczej zadziałać.

Nim się zorientowałam przerzucił mnie sobie przez ramię i zaniósł do sypialni. Nie zważał na moje protesty. W końcu udało mi się wytrącić go z równowagi, ale wylądowaliśmy na moim łóżku, a on leżał na mnie.

-Wiesz co zmieniłam zdanie. Wyjdź, a ja się przygotuję.

-Sprytnie- uśmiechnął się i pocałował mnie.

Wstał i wyszedł, a ja zaczęłam szukać w szafie odpowiednich ciuchów. Poszłam się wykąpać. Wysuszyłam włosy i je zakręciłam, oraz umalowałam się. Ubrałam się w przygotowany strój i wyszłam z pokoju. Siatkarz uśmiechnął się na mój widok. Zabrał mnie do restauracji. Spędziliśmy razem miły wieczór. Gdy wróciliśmy pod blogiem czekał Kubiak. Nie rozumiałam po co przyszedł. Zobaczył nas i szybkim krokiem do nas podszedł.

-Co on tu robi?- wydawał się być zdenerwowany.

-Nocuję dziś u Julki- zakomunikował środkowy- Masz coś przeciwko?

-Czy to prawda?- pomachał nam czasopismem.

-Tak- Czarnowski uśmiechnął się.

-Pytałem Julki nie ciebie- spojrzał na mnie- Powiedz prawdę.

Przeniosłam wzrok na Patryka. Czekał na moją odpowiedź równie ciekawy jej jak Michał. Wzięłam głęboki oddech. 

No spisaliście się to 10 komentarzy = nowy rozdział :)