Rozdział LXI

          Stałem i śmiałem się z Winiara i Igły. Po chwili pojawiły się sprzątaczki i dały im jakieś ścierki. Ględziły, że nie mają zamiaru sprzątać po nich i że została im jeszcze stołówka. Zajrzałem do niej i oniemiałem. Wszędzie były naleśniki. Na ścianach, stołach, podłodze, nawet na suficie. Zaśmiałem się jak wyobraziłem sobie jak będą sufit czyścić. Wróciłem do żony, syna i chłopaków. Kurek wyszedł przed szereg.

-Dużo wam jeszcze tego zostało?- spytał.

-Uwierz, że dużo- podszedłem do niego- Oglądałem stołówkę.

-Czyli nie będziecie na imprezie. Szkoda- Bartek wzruszył ramionami.

-Co?!- Winiar i Ignaczak krzyknęli.

Po chwili już ich nie było. Wszyscy zajrzeli do stołówki. Uwijali się jakby jakieś motorki w tyłkach im ktoś zamontował.

-Idziemy do pokoju?- spytałem żony.

-Jasne- uśmiechnęła się.

Wziąłem Arka na ręce i po po chwili siedzieliśmy już w pokoju Juli. Syn bawił się z Bajką, a ja z Julką oglądałem film.

-Myślisz, że Winiar kapnie się, że ma na sobie tonę makijażu?- spytała.

-Nie wiem- uśmiechnąłem się- Ale jedno jest pewne. Gdy się zorientuje możemy się doczekać kolejnej wojny.

-Nawet tak nie mów. Nie chcę na obiad też musieć gdzieś iść.

-W sumie racja.

Wtedy usłyszałem drapanie. Bajka domagała się wyjść. Spojrzałem na żonę. Westchnęła i chciała wstać, ale jej to uniemożliwiłem.

-Ty leż i odpoczywaj, a ja biorę Arka i idę na spacer z Bajką.

-Kochany jesteś- pocałowała mnie w policzek.

Po chwili byliśmy już w holu. Musiałem zajrzeć na stołówkę. Powstrzymywałem się od śmiechu. Igła siedział Michałowi na barana i starał się sprzątnąć naleśniki i resztki po nich z sufitu.

-No jeszcze trochę- mówił libero- W lewo.

Po chwili leżałem ze śmiechu gdy jeden naleśnik akurat spadł i wylądował na głowie Krzyśka. Ten zrzucił go z twarzy, ale … prosto na twarz Winiarskiego.

-Nic nie widzę!

Po chwili usłyszałem huk. Igła wstał i zaczął pocierać obolały tyłek. Spojrzał na mnie wzrokiem mordercy.

-A ty z czego się śmiejesz.

-Gdybyś widział tą scenkę z boku też byś się śmiał- odpowiedziałem tylko- Pomogę wam.

-Serio?- podnieśli się.

-No pewnie- uśmiechnąłem się- Jak Winiar wejdzie na stół i wtedy weźmie cię na barana to dosięgniesz. Miłego sprzątania.

Szybko się zmyłem. Zdążyłem jeszcze zauważyć, że w rogu sali jest kamera. Po spacerze z Bajką poszedłem do pokoju ochrony.

-Czy mógłbym dostać taśmę ze stołówki?- poprosiłem ochroniarza.

-Nie wolno mi jej udostępniać.

-Niech pan będzie człowiekiem. Taki cyrk wszyscy muszą zobaczyć.

-No dobrze- westchnął- Ale jeśli ktoś się o tym dowie …

-Obiecuję, że nikomu nie powiem.

Po chwili byłem już u Julki w pokoju razem ze swoją zdobyczą. Zasnęła przed telewizorem. Uśmiechnąłem się i pocałowałem ją w usta. Obudziła się.

-Misiek. Musiałam zasnąć- przetarła oczy- Czemu się tak uśmiechasz?

-Musisz coś zobaczyć.

Julka:

          Patrzyłam na ekran i nie dowierzałam. Na mojej twarzy momentalnie pojawił się wielki uśmiech. Przytuliłam Michała.

-To najlepsza komedia pod słońcem.

-Pomyślałem, żeby zrobić z tego atrakcję wieczoru na dzisiejszej imprezie. Co ty na to?

-Jestem jak najbardziej za- pocałowałam go.

Poszliśmy na obiad. Na szczęście Igła z Winiarem uwinęli się i posprzątali na czas. Usiadłam przy stole z mężem, Arkiem, Pitem i Bartkiem. Zjedliśmy razem, a potem rozeszliśmy się po swoich pokojach. Zaczęłam się przygotowywać na imprezę. Wzięłam sukienkę i poszłam pod prysznic. Wysuszyłam i zakręciłam włosy oraz zrobiłam makijaż. Wyszłam już gotowa. Czekał na mnie Misiek w niebieskiej koszuli w kratkę i czarnych jeansach. Uśmiechnęłam się i zarzuciłam mu ręce na szyję.

-To idziemy?- spytałam.

-Pewnie. Arek śpi a Bajka go pilnuje. Zresztą jakby co jesteśmy dwa pokoje dalej. Chodź- wziął mnie za rękę, zamknął drzwi i po chwili byliśmy już w pokoju Igły.

Odnalazłam wzrokiem Asię i podeszłam do niej. Piła sok pomarańczowy. Rozglądnęłam się po siatkarzach. Wszyscy trzymali w rękach piwo.

-Jak im się udało przemycić alkohol?- spytałam Michała.

-Nie wiem. To Winiar z Igłą załatwiali. Napijesz się … -rozglądną się po sali i odnalazł napoje bezalkoholowe- Coli lub soku?

-Soku- uśmiechnęłam się i zajęłam miejsce obok przyjaciółki.

-Posłuchaj- zaczęła- Rozmawiałam ze Zbyszkiem i chcę cię o coś prosić.

-O co?

-Możemy zostać dłużej?

-No jasne- uśmiechnęłam się- Rozmawiałam z Michałem i chciałam cię prosić o to samo. A myślałaś już jak długo zostaniemy?

-Nie wiem. Może tydzień?- zaproponowała- Nie możemy przecież siedzieć tu za długo.

-Racja. Niech będzie tydzień.

Igła zaczął puszczać różne piosenki. Chłopaki się bawili, a ja nie miałam siły, żeby tańczyć. Dziecko mnie trochę kopało. Wtedy podszedł do mnie Michał i poprosił do tańca. Spojrzałam błagalnie na Igłę. Westchnął i puścił wolną piosenkę. Zaczęłam tańczyć z mężem. Koło nas pojawił się Zbyszek z Asią.

-Jak romantycznie. Ja też tak chcę- usłyszałam głos Kurka- Pit chodź zatańczyć.

-Co?!- Nowakowski się zakrztusił piwem- Chyba żarty sobie stroisz. Idź do Winiara on bardziej pasuję na twoją partnerkę.

-Czemu ja?- spytał przyjmujący.

-Bo masz na sobie tonę makijażu.

-Co?!

Wybiegł do łazienki. Wszyscy spojrzeli na Piotrka. Wzruszył tylko ramionami.

-Musiałem się jakoś obronić przed przytulańcem z Siurakiem.

-IGŁA!- doszedł nas krzyk Winiarskiego.

-Życzę powodzenia- szepnęłam Krzyśkowi.

-Wiem jak go uratować- uśmiechnął się Kubiak.

Wyciągnął płytę z nagraniem ze stołówki i szybko je włączył. Wszyscy zasiedli i zaczęli oglądać. O dziwo nawet Winiar zapomniał o zemście na Igle i wpatrywał się w ekran. Gdy się zorientował z Ignaczakiem co jest na płycie nie byli zachwyceni.

„Nie wiem czy zgubiłem się w tym mieście, czy

to tylko wina mocny smak. W myślach swych

próbuję znaleźć miejsce, gdzie widziałem cię

ostatni raz. Nie pamiętam już tych przebytych

dróg. W serce czuję chłód.”

I znów późno. Rozdział był już dawno gotowy, ale najpierw byłam na Podpromiu, a potem oglądałam mecz Olsztyna z Częstochową. Mam nadzieję, że się podoba. 10 komentarzy = nowy rozdział